Άστρος

Ένα από τα πιο διάσημα θέρετρα της Πελοποννήσου, με μεγάλη ανάπτυξη λόγω της μικρής απόστασης από την Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις της Πελοποννήσου

Ενδεικτικά: 165χλμ από την Αθήνα και 49χλμ από την Τρίπολη.

Το Άστρος, η ιστορική κωμόπολη, βρίσκεται στο νοτιανατολικό τμήμα του νομού Αρκαδίας, στο κέντρο του εύφορου κάμπου της Θυρέας, 40 χλμ. νοτιο ανατολικά της πρωτεύουσας του Νομού, της Τρίπολης και αποτελεί την έδρα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, με πληθυσμό 2.285 κατοίκους (σύμφωνα με την απογραφή του 2011). Tο Άστρος είναι το σημαντικότερο κέντρο της Βόρειας Kυνουρίας και αποτελεί ορμητήριο για την πραγματοποίηση εκδρομών σε ορεινά, κυρίως, χωριά, που βρίσκονται σκαρφαλωμένα στην οροσειρά του Πάρνωνα.

Βρίσκεται σε εύφορη πεδιάδα, που είχε σημαντική στρατηγική θέση κατά τους ιστορικούς χρόνους, αποτελώντας μήλον της έριδος, κατά την αρχαιότητα, μεταξύ Αργείων και Σπαρτιατών. Περιβάλλεται από ελαιώνες και αποτελεί το εμπορικό και διοικητικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής, αφού εδώ λειτουργούν Τράπεζες και Δημόσιες Υπηρεσίες, ενώ υπάρχει και Κέντρο Υγείας. Εδώ βρίσκεται και η έδρα του Φορέα Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού, στο κτίριο όπου επίσης στεγάζει το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης.

Η Σχολή Kαρυτσιώτη είχε ιδρυθεί από το Δημήτριο Καρυτσιώτη, μεγάλο ευεργέτη της περιοχής, ξενιτεμένο στην Τεργέστη, που διέπρεψε στο εμπόριο. Η Σχολή αποτέλεσε ένα πλήρες διδακτήριο – οικοτροφείο και λειτούργησε από το 1798 με μαθητές από όλη σχεδόν την Πελοπόννησο. Στο κτήριο της Σχολής Kαρυτσιώτη στεγάζεται σήμερα το Aρχαιολογικό Μουσείο του Άστρους, με ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή της Κυνουρίας και ιδιαίτερα από την περιοχή Λουκούς – Έπαυλη του Ηρώδη του Αττικού. Βορειοδυτικά του Άστρους βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος της έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού, ένα από τα σημαντικότερα μνημεία των ρωμαϊκών χρόνων στον ελλαδικό χώρο, εξαιρετικά πλούσιο σε εντυπωσιακά γλυπτά και ψηφιδωτά (Βλ. σελ. 205). Πολύ κοντά στην έπαυλη βρίσκεται η Ιερά Μονή Λουκούς, αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος (Βλ. σελ. 180). Στην ευρύτερη περιοχή του Άστρους άκμασαν κατά την αρχαιότητα σημαντικές πόλεις, η Εύα, η Θυρέα, η Ανθήνη και η Νηρηίς.

Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία πλησίον του αρχαιολογικού χώρου της έπαυλης του Ηρώδη του Αττικού είναι το Υδραγωγείο, που βρίσκεται λίγο νοτιότερα. Σώζεται το τόξο, το οποίο γεφυρώνει το ρέμα ανάμεσα στην πηγή και τις εγκαταστάσεις της έπαυλης. Τα πλούσια νερά των πηγών της «Μάνας του Νερού» που υδροδότησαν κατά την αρχαιότητα την έπαυλη, χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα για την ύδρευση της περιοχής του Άστρους.  

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Άστρους ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει αρχαιολογικούς θησαυρούς της περιοχής και να γνωρίσει σ’ ένα βαθμό τη μακρόχρονη δημιουργική πορεία της στην αρχαιότητα. Το μουσείο στεγάζεται στο κτίριο της Σχολής Καρυτσιώτη, όπου τον Απρίλιο του 1823 συγκλήθηκε η Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων.

Β΄ Εθνοσυνέλευση Άστρους: Στο Άστρος, το 1823 μ.Χ., διεξήχθει η Β’ Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, με κύριο σκοπό την αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του Καταστατικού Χάρτη, του Συντάγματος δηλαδή, για τα μόλις απελευθερωμένα τμήματα της πατρίδας μας, το οποίο είχε ψηφιστεί το 1822 μ.Χ., κατά την Α΄ Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο, για αυτό και ονομάστηκε «Νόμος της Επιδαύρου».

Η Συνέλευση άρχισε τις εργασίες της στις 29 Μαρτίου με Πρόεδρο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Οι συνεδριάσεις έγιναν στην ύπαιθρο, «μέσα εις ένα περιβόλι» , σύμφωνα με τον Κολοκοτρώνη και «εντός του Μουσείου του Καρυτσιώτου» , όπου και συντάχθηκε η διακήρυξη της Εθνοσυνέλευσης. Το πιο σημαντικό έργο της Εθνοσυνέλευσης ήταν η Αναθεώρηση του «Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδος». Η χώρα απόκτησε πλέον οριστικό Καταστατικό Χάρτη, ο οποίος ρύθμιζε όλα τα σχετικά θέματα με τη σύσταση και τη λειτουργία του κράτους, των θεσμών και του στρατού. 

Το αναθεωρημένο Σύνταγμα, εξαιρετικά προοδευτικό και πρωτοποριακό για την εποχή του, περιείχε φιλελεύθερες και δημοκρατικές διατάξεις, που διασφάλιζαν τα ατομικά δικαιώματα του πολίτη: θεσμοθετήθηκε η δημόσια εκπαίδευση, λύθηκαν ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας των μη ορθόδοξων που κατοικούσαν στην Ελλάδα, καθιερώθηκε η αρχή της ελευθεροτυπίας, καταρτίστηκε ο Ποινικός Κώδικας βάσει του Βυζαντινού Δικαίου, για την προστασία του πολίτη από την ασυδοσία των αρχών. Φωτοδότησε με μαθήματα ελευθερίας και δημοκρατίας την οικουμένη, διακηρύσσοντας πως: «κανείς δεν πωλείται και δεν αγοράζεται στην ελληνική επικράτεια και ο αγορασμένος άνθρωπος άμα πατήσει την ελληνική επικράτεια γίνεται ελεύθερος και ο αγοραστής χάνει τα αργύριά του».

Στη Συνέλευση, επίσης, συζητήθηκε και το κρίσιμο θέμα της εκποίησης των εθνικών γαιών – κτημάτων, που άφηναν πίσω τους οι Τούρκοι άρχοντες. Η οργή του λαού, αλλά και η άμεση παρέμβαση του Κολοκοτρώνη απέτρεψε την εκποίηση, που θα είχε ως αποτέλεσμα την ιδιοποίηση των κτημάτων από τους Προεστούς και Κοτζαμπάσηδες, ενώ οι καλλιεργητές θα συνέχιζαν να δουλεύουν ως κολίγοι.

Η Συνέλευση, στα πρότυπα των Συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 μ.Χ., συνέταξε και τη «Διακήρυξη της Β΄ των Ελλήνων Συνελεύσεως», μια Διακήρυξη εθνικής ανεξαρτησίας και ανάστασης, μεταφέροντας σε όλη την οικουμένη τη δίκαιη φωνή ενός υπόδουλου λαού που επαναστάτησε υπέρ της ελευθερίας του, υπέρ της πολιτικής και της φυσικής του ύπαρξης, υπέρ των απαράγραπτων ανθρώπινων δικαιωμάτων του. Στο χώρο της Β΄ Εθνικής Συνέλευσης το 1899 μ.Χ. τοποθετήθηκε αναθηματική πλάκα που υπενθυμίζει στους επισκέπτες την ιερότητα του χώρου.